مقدمه
مدلینگ یا مدلینگ مد فعالیتی است که در آن افراد (مدلها) لباسها، جواهرات، محصولات آرایشی، و سایر محصولات مد و زیبایی را به نمایش میگذارند. هدف اصلی مدلینگ، تبلیغ و بازاریابی این محصولات به منظور جذب مشتری و افزایش فروش است. مدلها از طریق نمایش زنده، عکسبرداری، فیلمبرداری و حضور در رسانههای اجتماعی، به معرفی و نمایش محصولات میپردازند. در ادامه به توضیح تاریخچه مدلینگ در جهان میپردازیم. پس برای کسب اطلاعات بیشتر با ما همراه شوید.
فهرست
تاریخچه مدلینگ در جهان مربوط به چه زمانی می شود؟
معیارهای مدلینگ مد در گذشته شامل چه مواردی بود؟
تفاوت های اصلی مدلینگ در زمان های قدیم و امروزه چیست؟
استخدام مدلینگ
تاریخچه مدلینگ در جهان مربوط به چه زمانی می شود؟
تاریخچه مدلینگ مد و فشن به قرن نوزدهم میلادی باز میگردد. در ادامه به بررسی نقاط کلیدی این تاریخچه میپردازیم:
قرن نوزدهم
۱۸۵۳: چارلز فردریک ورث (Charles Frederick Worth)، طراح مد انگلیسی که در پاریس فعالیت میکرد، نخستین خانه مد را تأسیس کرد و همسرش، ماری ورث، اولین مدل حرفهای محسوب میشود.
دهه ۱۸۶۰: ورث شروع به استفاده از مانکنهای زنده برای نمایش لباسهای خود به مشتریان کرد که این نقطه عطفی در تاریخ مدلینگ محسوب میشود.
اوایل قرن بیستم
دهه ۱۹۲۰: مدلینگ مد به عنوان یک حرفه شناخته شدهتر شد و نمایشگاههای مد یا فشن شوها رواج یافتند.
دهه ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰: مدلینگ تجاری با ظهور مجلات مد مانند “ووگ” (Vogue) و “هارپرز بازار” (Harper’s Bazaar) شکوفا شد. مدلهای معروفی مانند لیزا فونساگرایوز (Lisa Fonssagrives) در این دوره به شهرت رسیدند.
اواسط قرن بیستم
دهه ۱۹۶۰: مدلهایی مانند توییگی (Twiggy) و جین شریمپتون (Jean Shrimpton) با سبکهای منحصر به فرد خود در صحنه مد حضور یافتند و مفهوم سوپرمدل (Supermodel) به وجود آمد.
دهه ۱۹۷۰: مدلهای رنگینپوست مانند بوریس بکر (Beverly Johnson) و ایمان (Iman) توانستند در صنعت مد جایی برای خود پیدا کنند.
اواخر قرن بیستم
دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰: عصر طلایی سوپرمدلها با چهرههایی چون نائومی کمبل (Naomi Campbell)، لیندا اوانجلیستا (Linda Evangelista)، و کلودیا شیفر (Claudia Schiffer) آغاز شد. این مدلها تبدیل به نمادهای فرهنگی و چهرههای عمومی شدند.
دهه ۱۹۹۰: تأسیس آژانسهای مدلینگ معتبر مانند “Elite Model Management” و “Ford Models” به حرفهایتر شدن این صنعت کمک کرد.
قرن بیست و یکم
دهه ۲۰۰۰: با ظهور اینترنت و رسانههای اجتماعی، مدلینگ دچار تحولاتی بزرگ شد. پلتفرمهایی مانند اینستاگرام به مدلها این امکان را دادند که بدون وابستگی به آژانسهای مدلینگ، خود را معرفی کنند.
دهه ۲۰۱۰: تنوع و شمولیت در مدلینگ بیشتر مورد توجه قرار گرفت و مدلهایی با ابعاد، نژاد، و پیشینههای مختلف توانستند به موفقیت دست یابند.
این روند تاریخی نشان میدهد که مدلینگ مد و فشن از یک فعالیت ساده به یک صنعت بزرگ و چند میلیارد دلاری تبدیل شده است که تأثیرات گستردهای بر فرهنگ و جامعه دارد.
معیارهای مدلینگ مد در گذشته شامل چه مواردی بود؟
معیارهای مدلینگ مد در گذشته شامل ویژگیهای مشخصی بود که در هر دوره زمانی متفاوت بوده است. در ادامه، به برخی از این معیارها در دورههای مختلف تاریخی میپردازیم:
قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم
قدرت نمایش لباس: مدلها باید توانایی نمایش لباسها به بهترین شکل ممکن را داشتند. معیار اصلی بیشتر به نحوه ایستادن، راه رفتن و نمایش صحیح لباسها مربوط بود.
جذابیت ظاهری: چهره و اندام متناسب با استانداردهای زیبایی آن دوره، معیار مهمی محسوب میشد. اغلب مدلها باید ظاهری زنانه و دلنشین داشته باشند.
رفتار و آداب: مدلها باید رفتار و آداب مناسبی داشته باشند که متناسب با فرهنگ و اخلاقیات دوره باشد.
دهه ۱۹۲۰ تا ۱۹۵۰
اندام لاغر و بلند: مدلها باید اندامی لاغر و بلند داشته باشند تا لباسها بهتر به نظر بیایند.
چهرههای کلاسیک: چهرههای زیبا با ویژگیهای کلاسیک مانند تقارن صورت و پوستی صاف و بیعیب معیار مهمی بود.
حرفهای بودن: مدلها باید حرفهای، قابل اعتماد و دارای اخلاق کاری بالا باشند.
دهه ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰
اندام خاص و منحصر به فرد: در این دوره، مدلها با اندامهای منحصر به فرد و ویژگیهای غیرمعمول (مانند چهرههای پسرانه توییگی) نیز مورد توجه قرار گرفتند.
تنوع نژادی: با ورود مدلهای رنگینپوست مانند بوریس بکر و ایمان، تنوع نژادی به یکی از معیارهای جدید تبدیل شد.
شخصیت و جذابیت فردی: مدلها باید شخصیت و جذابیت فردی خود را به نمایش بگذارند و توانایی برقراری ارتباط با مخاطبان را داشته باشند.
دهه ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰
سوپرمدلها: در این دوره، سوپرمدلها با قد بلند، اندام باریک و چهرههای جذاب و منحصر به فرد به شهرت رسیدند.
حرفهای بودن و چندوجهی بودن: مدلها باید بتوانند در زمینههای مختلف مد، از جمله نمایشهای زنده، تبلیغات و عکاسیها، عملکرد خوبی داشته باشند.
شناخت عمومی و محبوبیت: مدلها باید به چهرههای شناختهشده و محبوب تبدیل میشدند تا برندها و طراحان بیشتری به همکاری با آنها علاقهمند شوند.
دهه ۲۰۱۰ به بعد
تنوع و شمولیت: معیارهای مدلینگ به سمت تنوع بیشتر در نژاد، اندازه، سن و جنسیت پیش رفته است. مدلها با ابعاد مختلف بدنی و پیشینههای فرهنگی گوناگون به موفقیت دست مییابند.
حضور در رسانههای اجتماعی: مدلها باید حضور فعال و موثری در رسانههای اجتماعی داشته باشند تا بتوانند با مخاطبان و طرفداران خود ارتباط برقرار کنند و برند شخصی خود را بسازند.
اصالت و شخصیت فردی: اصالت و شخصیت فردی مدلها به یکی از معیارهای مهم تبدیل شده است. مدلها باید بتوانند داستان خود را بیان کنند و تاثیری ماندگار بر مخاطبان داشته باشند.
این معیارها نشاندهنده تغییر و تحولاتی است که صنعت مدلینگ در طول زمان تجربه کرده است و نشاندهنده افزایش تنوع و شمولیت در این صنعت میباشد.
تفاوت های اصلی مدلینگ در زمان های قدیم و امروزه چیست؟
مدلینگ در زمانهای قدیم و امروزه تفاوتهای چشمگیری دارد که ناشی از تغییرات فرهنگی، تکنولوژیکی، و اجتماعی است. در ادامه به بررسی تفاوتهای اصلی مدلینگ در این دو دوره میپردازیم:
معیارهای زیبایی و تنوع
قدیم: معیارهای زیبایی بسیار محدود و استاندارد بودند. مدلها باید ویژگیهای خاصی مانند قد بلند، اندام لاغر و چهرههای کلاسیک داشتند. تنوع نژادی و فرهنگی کمتر مورد توجه قرار میگرفت و بیشتر مدلها از نژاد سفید بودند.
امروزه: معیارهای زیبایی گستردهتر و شامل تنوع بیشتری شده است. مدلها با اندازهها، شکلها، نژادها، و سنین مختلف پذیرفته میشوند. شمولیت و تنوع نژادی، جنسیتی، و فرهنگی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.
رسانهها و تبلیغات
قدیم: رسانههای اصلی شامل مجلات مد، نمایشهای زنده و تبلیغات تلویزیونی بودند. مدلها عمدتاً از طریق آژانسهای مدلینگ و ارتباطات شخصی به کار گرفته میشدند.
امروزه: رسانههای اجتماعی نقش بزرگی در صنعت مدلینگ دارند. مدلها میتوانند از طریق پلتفرمهایی مانند اینستاگرام، تیکتاک و یوتیوب به شهرت برسند. تبلیغات دیجیتال و همکاری با برندها بهصورت آنلاین بخش بزرگی از فعالیت مدلها را تشکیل میدهد.
فرآیند انتخاب و شغلیابی
قدیم: فرآیند انتخاب مدلها عمدتاً از طریق آژانسهای مدلینگ و نمایشگاههای مد صورت میگرفت. مدلها باید به دفعات در آژانسها حضور یافته و به صورت حضوری در آزمونهای مختلف شرکت میکردند.
امروزه: مدلها میتوانند از طریق اینترنت و رسانههای اجتماعی به نمایش گذاشته شوند و مستقیماً توسط برندها یا طراحان مد انتخاب شوند. برنامههای تلویزیونی واقعنمایی (Reality Shows) مانند “آمریکا نکس تاپ مدل” (America’s Next Top Model) فرصتهای بیشتری برای مدلها فراهم کردهاند.
سبک و نوع کار
قدیم: مدلینگ عمدتاً شامل نمایش زنده لباسها و عکسبرداری برای مجلات و کاتالوگها بود. مدلها باید بهصورت تمام وقت و به طور حرفهای در این صنعت فعالیت میکردند.
امروزه: مدلینگ شامل فعالیتهای متنوعتری شده است؛ از جمله مدلینگ دیجیتال، وبلاگنویسی مد، و همکاری با برندها در رسانههای اجتماعی. بسیاری از مدلها بهصورت نیمهوقت یا پروژهای فعالیت میکنند و برخی حتی بهعنوان اینفلوئنسر فعالیت دارند.
هویت و برند شخصی
قدیم: هویت مدلها عمدتاً توسط آژانسها و برندها تعریف میشد و مدلها کمتر فرصت داشتند تا خود را بهعنوان یک برند مستقل معرفی کنند.
امروزه: مدلها میتوانند هویت و برند شخصی خود را ایجاد کنند و از طریق رسانههای اجتماعی و پلتفرمهای آنلاین مستقیماً با مخاطبان خود در ارتباط باشند. مدلها میتوانند بهعنوان اینفلوئنسر فعالیت کنند و تاثیرات فرهنگی و اجتماعی بیشتری داشته باشند.
این تفاوتها نشاندهنده تغییرات عمده در صنعت مدلینگ است که ناشی از پیشرفتهای تکنولوژیکی، تغییرات اجتماعی و افزایش توجه به تنوع و شمولیت میباشد.
استخدام مدلینگ
امروزه افراد زیادی با سنین مختلف علاقه مند به حرفه مدلینگ و فعالیت در آن هستند. برای کار در این حرفه باید به نکات مختلفی توجه شود که یکی از آنها انتخاب درست آژانس تبلیغاتی است. شرکت پرتو یکی از آژانس های فعال در حوزه مدلینگ مد و فشن است. شما عزیزان میتوانید با مراجعه به سایت این شرکت رزومه خود را برای بررسی و استخدام ارسال کنید.
کلام پایانی
مدلینگ در صنعت مد و فشن یک نقش مهم داشته و از دهههای مختلفی افراد زیادی در آن فعالیت میکنند. تاریخچه مدلینگ در جهان برای نمایش مدلهای لباس، آرایش، مو، و اکسسوریهای مختلف استفاده میشود. این فرایند نقش مهمی در نمایش و تبلیغ محصولات مد و فشن دارد و از آن به عنوان یک ابزار برای ارتباط با مصرفکنندگان استفاده میشود. در این مقاله به طور کامل به بررسی تاریخچه مذلینگ و نکات آن پرداختیم. شما عزیزان میتوانید سوالات خود را در این زمینه با ما در میان بگذارید.